Ο Άρης ταξίδεψε στο Αζερμπαϊτζάν με στόχο ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι στην Αράζ από το Ναχτσιβάν, αλλά τελικά έβαλε ο ίδιος τρικλοποδιά στον εαυτό του. Αν και προηγήθηκε στο σκορ, γνώρισε την ήττα με 2-1 και πλέον χρειάζεται υπέρβαση στη ρεβάνς για να πάρει την πρόκριση.
Η εικόνα της ομάδας προβλημάτισε έντονα. Ο Άρης ήταν ασύνδετος, με πολλές ατομικές και ομαδικές αδυναμίες, και παρουσίασε ένα πρόσωπο που δεν ταιριάζει σε ομάδα με ευρωπαϊκές φιλοδοξίες.
Προβάδισμα κόντρα στη ροή
Παρά την κακή του εμφάνιση, ο Άρης κατάφερε να προηγηθεί στο 66ο λεπτό. Ο Γιαννιώτας, μόλις είχε μπει στο παιχνίδι, έβγαλε μια καταπληκτική κάθετη πάσα στον Λορέν Μορόν, ο οποίος με ψύχραιμο πλασέ άνοιξε το σκορ. Ήταν μια στιγμή που έμοιαζε να αλλάζει το μομέντουμ του αγώνα. Όμως αυτή η αίσθηση κράτησε ελάχιστα.
Κατάρρευση μέσα σε τρία λεπτά
Μετά το 0-1, ο Άρης αντί να “πατήσει” πάνω στο γκολ, κατέρρευσε. Ακολούθησε ένα πολύ κακό διάστημα για την ομάδα, με συνεχόμενα λάθη και αδικαιολόγητες απώλειες κατοχής.
Η Αράζ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την αστάθεια του Άρη. Στο 75′, ο Σάντος βρήκε χώρο μέσα στην περιοχή και ισοφάρισε. Μόλις τρία λεπτά αργότερα, ο Αντράντε πέτυχε το 2-1 με σουτ από το ύψος της περιοχής. Το χειρότερο; Ο παίκτης ήταν ολομόναχος και σούταρε χωρίς πίεση, ενώ και ο Αθανασιάδης φέρει ευθύνη για την αντίδρασή του.
Η Αράζ μπορούσε να σκοράρει κι άλλα
Η ομάδα του Άρη όχι μόνο δεν αντέδρασε μετά το 2-1, αλλά κινδύνευσε σοβαρά να δεχτεί και τρίτο γκολ. Στο 82′ και το 88′, η Αράζ έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες, δείχνοντας πόσο ευάλωτος ήταν ο Άρης στα μετόπισθεν.
Η εικόνα του Άρη στο φινάλε ήταν απογοητευτική. Καμία συνοχή, κανένα πλάνο και σχεδόν καμία προσπάθεια για ανατροπή της κατάστασης. Ήταν ένας πολύ κακός Άρης, μακριά από τον εαυτό του και τις απαιτήσεις του αγώνα.
Πλέον τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ο Άρης καλείται να ανατρέψει το σκορ στο «Κλεάνθης Βικελίδης», μέσα σε μια εβδομάδα. Η πίεση είναι τεράστια, αλλά και η ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας ακόμα μεγαλύτερη.
Η ρεβάνς δεν είναι απλά ένα παιχνίδι. Είναι τελικός. Και ο Άρης θα χρειαστεί την καλύτερη εκδοχή του —και φυσικά τη στήριξη του κόσμου του— για να μείνει ζωντανός στην Ευρώπη. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η πρόκριση. Είναι να δείξει πως μπορεί να σταθεί σοβαρά σε αυτό το επίπεδο.
