Ο Άρης έκανε χθες στη Βενετία το πρώτο του βήμα στην ευρωπαϊκή σεζόν. Κέρδισε μέσα σε μια δύσκολη έδρα και έδειξε ότι μπορεί να σταθεί στο επίπεδο του EuroCup. Αλλά πάνω απ’ όλα, αυτό που έκλεψε την παράσταση δεν ήταν μόνο η νίκη. Ήταν η εικόνα της εξέδρας.
Ο κόσμος που δεν λείπει ποτέ
Περίπου 400 φίλοι του Άρη ταξίδεψαν στην Ιταλία. Γέμισαν το γήπεδο με φωνή και πάθος, έκαναν τη Βενετία να μοιάζει… Αλεξάνδρειο. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, αλλά κάθε φορά δείχνει την ίδια δίψα. Μια δίψα που δεν έχει σβήσει, παρότι η ομάδα εδώ και χρόνια δεν έχει ζήσει μεγάλες επιτυχίες.
Η στιγμή μετά το τέλος του αγώνα, με τον Μπράις Τζόουνς –τον πρωταγωνιστή της βραδιάς– να γίνεται ένα με τον κόσμο, ήταν η πιο δυνατή εικόνα. Έδειξε πόσο κοντά είναι η ομάδα με τους φιλάθλους της.
Αναμνήσεις και προοπτική
Όσοι έζησαν τον Άρη της δεκαετίας του ’80 και των αρχών του ’90 ξέρουν τι σημαίνει αυτός ο κόσμος. Ξέρουν τι σημαίνει να περιμένει όλη η Ελλάδα την Πέμπτη για να δει τον Άρη στην Ευρώπη. Αυτή η νέα εικόνα στη Βενετία ξυπνά μνήμες και δημιουργεί προοπτικές.
Με την αλλαγή ιδιοκτησίας και τον Ρίτσαρντ Σιάο να αναλαμβάνει την ομάδα, υπάρχει πλέον ένα πλαίσιο για κάτι διαφορετικό. Αν η δίψα του κόσμου γίνει βάση για ένα σοβαρό σχέδιο, τότε τα επόμενα χρόνια μπορεί να δούμε τον Άρη ξανά να πρωταγωνιστεί.
Η χθεσινή εμφάνιση
Αγωνιστικά, ο Άρης έδειξε χαρακτήρα. Ο Μπράις Τζόουνς έκανε μεγάλη εμφάνιση, οι Φόρμπς και Χάρελ βοήθησαν σημαντικά, ενώ ο Πουλιανίτης έδωσε λύσεις. Η ομάδα έκανε αρκετά λάθη, έδειξε αδυναμίες, αλλά έβγαλε πάθος και ενέργεια. Ο προπονητής Μπόγκνταν Κάραϊτσιτς διαχειρίστηκε καλά τα κρίσιμα λεπτά. Για εκείνον, είναι η πρώτη φορά που κάθεται στον πάγκο μιας μεγάλης ομάδας, και το ξεκίνημα δείχνει θετικό.
Μια αρχή με νόημα
Η νίκη στη Βενετία δεν είναι μόνο δύο βαθμοί. Είναι μια αρχή. Μια στιγμή που μπορεί να μείνει ως το πρώτο βήμα μιας νέας εποχής. Και πάνω απ’ όλα, είναι μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος του Άρη είναι πάντα εκεί, έτοιμος να στηρίξει, να ονειρευτεί και να ζήσει ξανά μεγάλες στιγμές.
