Η ΑΕΚ συνεχίζει να βουλιάζει στα πλέι-οφ μετά το 1-0 από τον Ολυμπιακό
Η χθεσινή ήττα με 1-0 από τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης» ήταν η τρίτη συνεχόμενη στο μίνι πρωτάθλημα, επιβεβαιώνοντας πως η Ένωση βρίσκεται σε πλήρη αγωνιστική και ψυχολογική κρίση. Με μηδέν βαθμούς σε τρία παιχνίδια, μοιάζει πλέον περισσότερο με ομάδα που παλεύει να κρατηθεί όρθια, παρά με διεκδικήτρια τίτλου.
Η Ένωση αυτή τη στιγμή μοιάζει με μια ομάδα που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και δεν έχει ούτε το κουράγιο αλλά ούτε τα εργαλεία να τραβήξει το φρένο. Ο Αλμέιδα, που μέχρι πέρυσι σκόρπιζε ποδοσφαιρική μαγεία, φέτος δείχνει χαμένος, προβληματισμένος και κυρίως μόνος. Οι επιλογές του έχουν αρχίσει να φθείρουν την ομάδα αντί να την ενισχύουν, και το χειρότερο είναι πως μοιάζει να μην εμπνέει πλέον ούτε τους παίκτες του, ούτε την εξέδρα.
Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που δεν πατάει γερά. Κάθε φορά που πάει να σταθεί στα πόδια της, κάποιος ή κάτι της τραβάει το χαλί. Μπορεί να προηγηθεί, να έχει τον έλεγχο, να δείχνει ότι πάει για κάτι καλό, αλλά πάντα στο τέλος θα γίνει το ίδιο έργο: μια ήττα από το πουθενά ή μια ισοπαλία που μοιάζει με καταδίκη. Οι ποδοσφαιριστές δείχνουν κουρασμένοι όχι τόσο σωματικά, όσο ψυχολογικά. Δεν είναι μόνο το κακό αποτέλεσμα – είναι το πώς έρχεται, είναι το γιατί έρχεται. Και το γιατί μοιάζει πλέον να μην έχει απάντηση.
Η σεζόν θυμίζει σε επικίνδυνο βαθμό εκείνη του 2022, με τους Γιαννίκη και Οφρυδόπουλο στον πάγκο. Μια χρονιά που έκλεισε με την ΑΕΚ να χάνει τα πάντα στο φινάλε και να ψάχνει πάλι restart. Μόνο που τώρα δεν υπάρχει restart. Τώρα υπάρχει μόνο η απογοήτευση ότι αυτός ο κύκλος που άνοιξε με τόσο πάθος και ελπίδα, τελειώνει με σιωπή και αποδοκιμασίες. Ο Αλμέιδα έφτιαξε μια ομάδα με καρδιά και ταυτότητα, αλλά φέτος αυτή η ταυτότητα μοιάζει χαμένη. Το πιο τρομακτικό είναι ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Ή τουλάχιστον κανείς δεν το βλέπει αυτή τη στιγμή.
