Ο Ολυμπιακός ανέτρεψε τα προγνωστικά και κατέκτησε τον τίτλο
Ο φετινός τίτλος του πρωταθλητή Ελλάδας στο μπάσκετ κατακτήθηκε από εκείνον που μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον… δεν φαινόταν ως πρώτο φαβορί. Ο Ολυμπιακός, με σπουδαία εμφάνιση στον τέταρτο τελικό στο ΣΕΦ, επικράτησε του Παναθηναϊκού με 85-71 και σήκωσε την κούπα, ολοκληρώνοντας μια σειρά που είχε όλα τα στοιχεία του απρόβλεπτου και της υπέρβασης.
Σε μια σεζόν όπου ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στην κανονική περίοδο, τερματίζοντας με εντυπωσιακό ρεκόρ και πλεονέκτημα έδρας, ο Ολυμπιακός μπήκε στη σειρά των τελικών χωρίς την ταμπέλα του ισχυρού. Οι περισσότεροι αναλυτές και φίλαθλοι περίμεναν ότι η ομάδα του Εργκίν Αταμάν θα κατακτούσε σχετικά εύκολα το πρωτάθλημα, βασιζόμενη στο βαθύ ρόστερ της και στην αδιάλειπτη συνέπεια καθ’ όλη τη χρονιά.
Όμως το παρκέ έδωσε άλλη απάντηση. Ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, διαβασμένος, υπομονετικός και απόλυτα προετοιμασμένος ψυχολογικά, κατάφερε να μετατρέψει το 1-1 στα πρώτα δύο παιχνίδια σε ένα τεράστιο διπλό στο ΟΑΚΑ (88-99) και τελικά να επικρατήσει με πειστικό τρόπο στο ΣΕΦ, στον τέταρτο τελικό. Η νίκη με 85-71 δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης και ανέδειξε έναν Ολυμπιακό αποφασισμένο, πειθαρχημένο και με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα.
Η επιτυχία του Ολυμπιακού αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς τις απουσίες και τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε, όπως η απουσία του Φαλ και του Βεζένκοφ, ο οποίος αποχώρησε με ενοχλήσεις από το πρώτο ημίχρονο του τελευταίου αγώνα. Παρόλα αυτά, οι υπόλοιποι παίκτες σήκωσαν το βάρος και έπαιξαν με πάθος και καθαρό μυαλό. Ο ΜακΚίσικ ήταν εξαιρετικός, ενώ ο Φουρνιέ πρόσφερε πολύτιμες λύσεις σε άμυνα και επίθεση.
Αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν η διαχείριση. Ο Ολυμπιακός πήγε σε κάθε παιχνίδι με σχέδιο, προσαρμοστικότητα και αυταπάρνηση. Δεν είχε την πίεση του φαβορί, και αυτό αποδείχθηκε τελικά προνόμιο. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, λύγισε υπό το βάρος των προσδοκιών και δεν κατάφερε να βρει απαντήσεις στην ένταση που έβγαλε η ομάδα του Πειραιά.
Με αυτή την κατάκτηση, ο Ολυμπιακός φτάνει τα 15 πρωταθλήματα στην ιστορία του και επιβεβαιώνει ότι στο μπάσκετ –και στον αθλητισμό γενικότερα– η ψυχή, η πειθαρχία και η στρατηγική μπορούν να ανατρέψουν κάθε «πρέπει». Η στέψη του στον τέταρτο τελικό δεν ήταν απλώς η λήξη μιας σειράς. Ήταν η αποθέωση της ομάδας που πίστεψε, πάλεψε και τελικά επικράτησε.
