Το σημερινό βράδυ Πέμπτης στην Τούμπα τα είχε όλα, εκτός από γκολ. Ο ΠΑΟΚ μπήκε με φόρα, αποφασισμένος να δείξει ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι του. Από το 4ο λεπτό κιόλας, ο Τάισον βρέθηκε φάτσα με την εστία, αλλά ο Καμαρά της Μακάμπι έσωσε πάνω στη γραμμή. Ήταν το πρώτο καμπανάκι μιας βραδιάς που έμελλε να κρατήσει τον κόσμο όρθιο μέχρι το φινάλε.
Η Μακάμπι δεν ήταν θεατής. Αντίθετα, έστησε παγίδες, χτύπησε στην κόντρα και στο 37’ πανηγύρισε – έστω και για λίγο. Ο Πέρετς έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, μα το VAR είχε άλλη άποψη. Ο Ρεβίβο ήταν σε θέση οφσάιντ και το γκολ ακυρώθηκε. Η εξέδρα πήρε ανάσα και ο Παβλένκα φρόντισε να κρατήσει την ισορροπία με δύο επεμβάσεις που θύμισαν τερματοφύλακα μεγάλων βραδιών.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο ρυθμός άναψε. Ο Κωνσταντέλιας ξεσήκωσε την Τούμπα με τα σόλο του, ο Ζίβκοβιτς έστρωνε μπαλιές με το αριστερό, ενώ ο Τσάλοφ στο 90’ είδε τον Μισπάτι να του λέει «όχι» στο πλασέ της βραδιάς. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο 70’ η Μακάμπι πήγε να αυτοκτονήσει με τον Καμαρά που έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι της ομάδας του αλλά η μπάλα δεν έκανε το χατίρι στον ΠΑΟΚ ούτε τότε.
Η αίσθηση που άφησε το σφύριγμα της λήξης για τον ΠΑΟΚ είχε πικρή γεύση αφού ότι έχασε την ευκαιρία να ξεκινήσει με νίκη σε έναν όμιλο που θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Για τη Μακάμπι μια ικανοποίηση ότι πέρασε αλώβητη από μια πραγματικά καυτή έδρα.
Ο Δικέφαλος μπορεί να έμεινε στο 0-0, αλλά έδειξε ότι έχει τα φόντα να χτυπήσει ψηλά. Το ζητούμενο τώρα είναι η κυνικότητα μπροστά στο γκολ. Γιατί ευκαιρίες υπήρξαν και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να μπαίνουν και μέσα.
