Η χθεσινή ήττα του Άρη μέσα στο «Nick Galis Hall» από τον ΠΑΟΚ με 73-78 ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή ήττα. Ήταν ένα ακόμη ηχηρό καμπανάκι για την κατάσταση της ομάδας. Ένα ακόμη παιχνίδι όπου ο ΆΡΗΣ έδειξε ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει αγωνιστικά, ότι δεν έχει πλάνο, δεν έχει συνοχή, δεν έχει ταυτότητα.
Μια ομάδα χωρίς κατεύθυνση
Από την αρχή της χρονιάς, η εικόνα είναι προβληματική. Οι παίκτες δείχνουν να μην μπορούν να ακολουθήσουν τις οδηγίες των προπονητών τους – ή ίσως να μην υπάρχουν καθαρές οδηγίες. Το παιχνίδι μοιάζει άναρχο, χωρίς πλάνο, χωρίς ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση.
Υπάρχουν στιγμές, κάποιες «εκλάμψεις» μεμονωμένων παικτών, αλλά τίποτα που να κρατά σταθερά την ομάδα όρθια.
Η έλευση του Μίλισιτς δεν έχει ακόμη φέρει αλλαγή. Κόντρα στον ΠΑΟΚ, ο ΆΡΗΣ έδειξε τα ίδια απογοητευτικά συμπτώματα. Ήταν ένα ματς που πλήγωσε τον εγωισμό του κόσμου – γιατί απέναντι στον ΠΑΟΚ δεν θέλεις ποτέ να χάνεις, και μάλιστα μέσα στο σπίτι σου.
Η απογοήτευση του κόσμου
Ο Ρίτσαρντ Σιάο παρακολούθησε τον αγώνα από κοντά και έφυγε φανερά απογοητευμένος. Το ίδιο και ο κόσμος, που για ακόμη μια φορά αποδοκίμασε.
Ο κόσμος του Άρη είναι υπομονετικός, στηρίζει, γεμίζει το γήπεδο, πιστεύει στο νέο ξεκίνημα. Όμως, βλέπει μια ομάδα χωρίς ψυχή, χωρίς κατεύθυνση. Είχε μεγάλες προσδοκίες για αυτή τη νέα εποχή, αλλά αυτό που βλέπει στο παρκέ είναι θλιβερό.
Ο ΆΡΗΣ έχει μόλις μία νίκη στο πρωτάθλημα. Κανείς δεν περίμενε να πρωταγωνιστεί χωρίς δυσκολίες, αλλά σίγουρα κανείς δεν περίμενε αυτή την εικόνα. Και αυτός ο προβληματισμός είναι πλέον έντονος. Ο κόσμος αρχίζει να αμφιβάλλει όχι για τις προθέσεις, αλλά για το αν αγωνιστικά η ομάδα μπορεί να σταθεί καλύτερα από τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί προς το παρόν δείχνει χειρότερη.
Η οικονομική πρόοδος δεν φτάνει
Η αποπληρωμή του χρέους είναι ένα τεράστιο βήμα. Είναι το θεμέλιο για να χτιστεί κάτι υγιές. Όμως, η οικονομική εξυγίανση πρέπει να συνοδεύεται και από αγωνιστική πρόοδο. Ο κόσμος θέλει να βλέπει μια ομάδα που παλεύει, που έχει κατεύθυνση, που βγάζει πάθος. Αυτή τη στιγμή, δεν το βλέπει.
Οι παίκτες που δεν “κουμπώνουν”
Οι νέοι παίκτες δείχνουν να μην έχουν δέσει μεταξύ τους. Τα μεγάλα ονόματα της φετινής χρονιάς, όπως ο Bryn Forbes και ο Steven Enoch, μέχρι στιγμής δεν έχουν δικαιώσει τις προσδοκίες.
Ο Forbes, που ήρθε ως το μεγάλο όνομα, δείχνει εκτός ρυθμού, εκτός τόπου και χρόνου. Ο Enoch έχει κάνει κάποιες καλές εμφανίσεις, αλλά δεν έχει σταθερότητα.
Από τους υπόλοιπους, ίσως μόνο ο Bryce Jones δείχνει να προσπαθεί και να δίνει κάτι παραπάνω μέσα στο παρκέ.
Χρειάζονται αποφάσεις και πράξεις
Η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, χρειάζεται ξεκάθαρες αποφάσεις και κυρίως χρειάζεται κατεύθυνση.
Αυτό που παρουσιάζει σήμερα είναι απογοητευτικό και δεν αξίζει ούτε στον κόσμο του Άρη, ούτε στην ιστορία του συλλόγου.
Η διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο πρέπει να δράσουν άμεσα, γιατί η χρονιά μπορεί να εξελιχθεί επικίνδυνα αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα.
Ο κόσμος του Άρη έχει κάνει τεράστια υπομονή. Έχει στηρίξει, έχει πιστέψει, έχει γεμίσει το γήπεδο ξανά και ξανά. Το ελάχιστο που ζητά τώρα είναι να δει μια ομάδα με ψυχή. Γιατί αυτό που βλέπει μέχρι σήμερα, δεν είναι ΆΡΗΣ.
